"I could tell a lot, for example, about the Gusen death camp where my grandfather died..." Note from a reader

 

Olga Boznanska 

A reader sent in the note, below, which I reproduce without editorial comment. I thank the reader. The original Polish is on top; the Google translate English is below that.

 

Dzień dobry i wszystkiego dobrego w nowym roku!

 

Wybacz mi, że piszę po polsku, ale jest to mój język ojczysty i jest mi najłatwiej wyrazić moje myśli i uczucia po polsku.

 

Chciałabym Ci bardzo podziękować za to, że zajęłaś się tematem stereotypu Polaka. Zrobiłaś to już wiele lat temu, ale ta wiadomość dotarła do mnie dopiero kilka tygodni temu. Kilkakrotnie wysłuchałam na YouTube filmików o konferencji w Łodzi w 2022 roku. Wtedy miałam ochotę krzyknąć: Yes! Yes! Eureka!

 

To wszystko, co mówiłaś, to były rzeczy, które ja od wielu lat intuicyjnie czułam, miałam wiele osobistych doświadczeń związanych ze stereotypizacją Polaków i z niechęcią do Polaków ze strony Niemców, Żydów i Amerykanów, ale nie potrafiłam połączyć moich doświadczeń w całość (mieszkałam w Niemczech przez wiele lat, a także trochę podróżowałam po Stanach Zjednoczonych).  A Ty to zrobiłaś, i to już dawno, a ja o tym nie wiedziałam! Oczywiście, od razu kupiłam Twoją książkę o Biegańskim, która w Polsce jest teraz dostępna tylko jako ebook, i zaczęłam czytać. Zaczęłam też czytać Twój blog o Biegańskim i komentować niektóre posty jako AnnaD.

 

Muszę powiedzieć, że jestem przerażona! Nie wiedziałam, że jest aż tak źle! Że Polacy są aż tak źle postrzegani, że wręcz jest prowadzona taka „polityka”, aby pogłębiać i rozdmuchiwać obraz Polaka, który jest prymitywny i głupi, nie ma kultury, jest antysemitą i najbardziej pragnie mordować Żydów. W przeciwieństwie do eleganckiego, kulturalnego, czystego i inteligentnego Niemca – nazisty, który kocha Beethovena i czyta niemieckich filozofów. Niemcy są bardzo skuteczni w tej „polityce pamięci”, a jej efektem jest coraz częstsze powtarzanie sformułowania „polskie obozy zagłady” albo „polskie obozy śmierci”.

 

Mogłabym wiele opowiedzieć np. o obozie śmierci Gusen, w którym zginął mój dziadek, o obozie, który został stworzony w Austrii specjalnie dla Polaków, był to podobóz (po niemiecku „Nebenlager”) niemieckiego nazistowskiego obozu Mauthausen. Obóz Gusen powstał na początku 1940 roku, jak już mówiłam – dla Polaków, którzy mieli zostać „zlikwidowani” w ramach „Intelligenzaktion Polen”, akcji zaplanowanej na kwiecień 1940 roku (w późniejszym czasie były w tym obozie też inne nacje, jak np. Włosi i sowieccy żołnierze). Polskich tak zwanych „bandytów”, czyli między innymi polskich patriotów, kierowano najpierw na 6 tygodni do niemieckiego obozu koncentracyjnego w Dachau, a potem do obozu śmierci w Gusen, który był przez więźniów nazywany „przedsionkiem piekła”. Nie będę opisywać teraz szczegółów, powiem krótko: Do tego obozu trafił mój dziadek, ponieważ był polskim patriotą, i został tam zamordowany we wrześniu 1941 roku.

 

Mogłabym także też wiele opowiedzieć o tym, jak Niemcy zaraz od początku wojny w 1939 roku mordowali pacjentów szpitali psychiatrycznych. Wtedy też została w brutalny sposób zamordowana siostra mojej mamy, która miała wtedy 10 lat. Do mordowania pacjentów z tego szpitala (w miejscowości Owińska koło Poznania) Niemcy użyli wtedy po raz pierwszy – jako eksperyment – prymitywnych komór gazowych oraz samochodów z gazem trującym do zabijania. Komory gazowe jako środek uśmiercania ludzi zostały potem „udoskonalone” przez Niemców i stosowane w obozach koncentracyjnych do mordowania między innymi Żydów. Ale najpierw mordowano w ten sposób Polaków.

 

Mam też wiele do powiedzenia na temat traumy transgeneracyjnej, ponieważ moje dzieciństwo upłynęło pod opieką dwóch całkowicie straumatyzowanych kobiet – mojej mamy i mojej babci…

 

Kiedy wiele lat temu opowiedziałam o tym, to znaczy o moim dziadku i mojej cioci,  Żydówce z Izraela (która na wstępie rozmowy oświadczyła, że nie lubi wszystkich Polaków), ona powiedziała tylko: „I don’t believe you”.

 

Danusha, Danusiu, bardzo Ci dziękuję za wszystko, co robisz dla Polaków. Jestem Ci za to niezmiernie wdzięczna. Gdybyś chciała ode mnie więcej informacji o tym, co się u nas w Polsce dzieje, to służę pomocą. Chociaż zapewne znasz dużo ludzi w Polsce i masz informacje „z pierwszej ręki”. Z pewnością nadal będę śledzić Twój blog.

 

Przesyłam serdeczne pozdrowienia

 

Anna Drętkiewicz

 

Hello and a Happy New Year!

 

I would like to thank you very much for addressing the subject of the Polish stereotype. You did this many years ago, but this message didn't reach me until a few weeks ago. I listened to YouTube videos about the conference in Łódź [The conference was actually in Warsaw] in 2022 several times. Then I wanted to exclaim: Yes! Yes! eureka!

 

All that you said were things that I had intuitively felt for many years, I had many personal experiences related to the stereotyping of Poles and the dislike of Poles by Germans, Jews and Americans, but I could not combine my experiences into a whole (I lived in Germany for 15 years, and also traveled a bit around the United States). And you did it, a long time ago, and I didn't know it! Of course, I immediately bought your book about Bieganski, which is now only available as an e-book in Poland, and started reading. I also started reading your blog about Bieganski and commenting on some posts as AnnaD.

 

I must say I'm terrified! I didn't know it was that bad! I didn't know that Poles are perceived so badly that such a "policy" is even conducted to deepen and inflate the image of a Pole who is primitive and stupid, has no culture, is an anti-Semite and most wants to murder Jews. In contrast to the elegant, cultured, pure and intelligent German - a Nazi who loves Beethoven and reads German philosophers. The Germans are very effective in this "policy of remembrance", and its effect is the frequent repetition of the phrase "Polish extermination camps" or "Polish death camps".

 

I could tell a lot, for example, about the Gusen death camp where my grandfather died, which was created in Austria especially for Poles, it was a sub-camp ("Nebenlager" in German) of the German Nazi Mauthausen camp. The Gusen camp was established at the beginning of 1940, as I have already said - for Poles who were to be "liquidated" as part of the "Intelligenzaktion Polen", planned for April 1940 (later there were also other nations in this camp, such as Italians and Soviet soldiers). Polish so-called "bandits", i.e. Polish patriots, were first sent to the German concentration camp in Dachau for 6 weeks, and then to the death camp in Gusen, which was called by the prisoners "the vestibule of hell". I will not describe the details, I will say briefly: My grandfather was sent to this camp because he was a Polish patriot, and he was murdered there in September 1941.

 

I could also tell a lot about how the Germans murdered patients of psychiatric hospitals in Poland right from the beginning of the war in 1939. It was also then that my mother's sister, who was 10 years old at the time, was brutally murdered. To murder patients from this hospital (in the town of Owińska near Poznań), the Germans used for the first time - as an experiment - primitive gas chambers and cars with poison gas for killing. Gas chambers as a means of killing people were later "improved" by the Germans and used in concentration camps to murder, among others, Jews. But first Poles were murdered in this way.

 

I also have a lot to say about transgenerational trauma, because my childhood was spent in the care of two completely traumatized women - my mother and my grandmother ...

 

When many years ago I told about it, that is, about my grandfather and my aunt, a Jewish woman from Israel (who at the beginning of the conversation stated that she did not like all Poles), she only said: "I don't believe you."

 

Danusha, Danusia, thank you very much for everything you do for Poles and for Poland. I am extremely grateful to you for that. If you would like more information from me about what is happening in Poland, I am here to help. Although you probably know a lot of people in Poland and you have first-hand information.

 

I will certainly continue to follow your blog.

 

About language skills: I speak and write fluent in German and of course in Polish, but I have a bit of a problem with writing in English. But I'm doing my best.

 

I send you my best regards

 

Anna Drętkiewicz